AL GANİMETİ BU AŞKIN 

Güller kendini seninle tanımılıyor…

bir gül ben özge çiçeğiyim diyor eğilip gıdığından öpüyorum…

 

 

 

Yalnızca ağlardın gittiğimde…

sessizce ağlardın    

-beklemeye başlamaktır bu

hayır bükme dudaklarını düşmesin öpüşlerim

ellerimi bırak umdum kalmalı sende

kurtulmalı bu kapı önü boşluğu rutinden sonra

söylenmeliler,son sözler;kalsın bu kendime son seferimde

gitmeliyim şimdi…

-oysa bir hançer bulsam önce bu ayrığın  işgal ettiğim yerinden keserdim kendimi-

anahtarını ver cehennemin,gitmeliyim şimdi…

bir intihar ihbarı alacak karakollar biliyorum

bir sokak lambası devrilecek geceye

acılar kuşatacak bu ve adresi henüz belirlenmemiş bir kenti

biliyorsun,her ayrılık bir buluşmanın ilk demidir

ve kavuşmak için bir olanak

senden gitmelere acemi bu ayaklarımın haline mi pişmanım giderken

seni kendimin seni özlediğinden çok özlemeye başlamaya mı….

Hayır!

bütün sokaklar senden ayrılmak için yeni bir adres artık

yitirildi  çünkü bir kalış için bütün nedenler…

-demeden

giderdim…

gittiğimde

yanlış cevaplanmış bir soru gibi kalırdın öylece

bense kal demene bir cevap bulamazdım 

sana söylenmemiş sözler arşivimde

-giderdim…